bu Viyana Filarmonieşsiz sesi ve konserinde çaldığı ünlü nefes kesen valsleriyle ünlü efsane bir orkestra.
Ama onu bu kadar özel yapan ne? Viyana sesinin ardındaki sır nedir?
“Özel olan ve bir şekilde tüm dünyanın bize gıpta ettiği şey, ritim ve onu nasıl verdiğimizdir. Biraz önce gelen ikinci notanın ve biraz sonra gelen üçüncü notanın beklentisi. orkestramız için özel olarak hazırlanmış bir melodi” diyor Viyana Filarmoni Birinci Kemanı ve Başkanı, Daniel Froschauer.
Tutku ve zanaatkarlık
Ancak ayırt edici Viyana sesi, ikonik valslerin çok geçtiği geçer. Aynı zamanda tutku ve zanaatkarlıkla şekilleniyor.
Benjamin Morrison yürütmesini düzenli olarak keman yapımcılarına taşıyor. Yeni Zelandalı için, kullanıcının zengin sesini korumada deva ve hassas hayati önemi taşır.
“Bunu ses ortamlarında, özellikle Viyana Filarmoni Orkestrası’ndan müzisyenler bana geldiğinde, sesin kalitesine, daha zengin bir sese ve sıcak bir tınıya odaklanıldığını tekrar tekrar fark ediyorum.” Keman Yapımcısı Matthias WolffMusica’ya söyledi.
“Bazı küçük şeylerle sesi inanılmaz ölçüde değiştirebilirsiniz. Önce tabii ki köprü, nerede bulunduğu, ne kadar kesildiği. Sadece köprüde ses üzerinde çok büyük bir etki olabilir o kadar çok öğe var ki, diye ekliyor Wolff.
Şekillendirme sesi
Avusturyalı klarnetçi için sesi bir müzisyenin çalma biçimiyle kullanmak çok önemlidir. Daniel Ottensamerve Fransız ibnesi Sophie Dervaux.
Ottensamer, “Bunu tek bir parçayı birleştirmek çok zor. Gelenekle çok ilgi var tabii ki ama sadece sesten ibaretse süre değilim” diyor.
Dervaux aynı fikirde, “Bu özel bir şey… örneğin, asla çok parlak çalamazsınız. Çok yuvarlak, çok yumuşak çalıyorsunuz.”
Viyana sesinin karanlık güvencesi Ottensamer, “Beni her zaman ziyareti şey, sesteki inceliktir. Oyun pasajlarında çok doğrudan oynamaya çalışıyorsunuz. Notlar yavaş yavaş ilerler ve her zaman net bir başlangıç yoktur.”
Zamanlama ama aynı zamanda araçlar
Orkestranın bazı aletleri dünyanın başka yerlerinde çalınanlardan oldukça farklı.
“[Viyana] klarnet biraz daha fazla ahşap kullanılarak yapılmıştır. Biraz daha kalın, daha kapsamlı ve bu nedenle daha koyu bir ses yapıları. Bu bizi Viyana sesinin davetini getiriyor. Bu ses özellikle orkestradaki diğer cihazlarla çok iyi uyum sağlayan” diyor Ottensamer.
Ancak ürettikleri ses o kadar ayırt edici ki, akademik araştırmaların odak noktası haline geldi.
de Viyana Müzik ve Sahne Sanatları Üniversitesi, Gregor Widholm ve ekibi, bu eşsiz işletmelerden biri olan Viyana Timpani’nin genel sırlarını ortaya çıkardı.
“Viyana’da ve sadece Viyana’da keçi eğlencesi kullanılıyor. Bu keçi derilerinin ayrı bir özelliği var. Omurga boyunca cilt özellikle incedir ve bu nedenle oluşan belirli işletim modları çok daha güçlüdür.”
Widholm daha ayrıntılı olarak açıklıyor, “Burada bu 3B grafikte çok iyi görülebilir, kullanım modları arasında daha düşük frekans aralıklarına sahip plastik kaplamalı uluslararası su ısıtıcısı davuluna kıyasla vuruştan sonra ritimlerin nasıl eşit bir şekilde kontrolünü görün. Bu şu anlama gelir: Viyana timpani’sinin ses yapıları daha müzikal bir tonu varken, uluslararası timpani’nin daha vurmalı olduğu.”
Timpanist Thomas Lechner, Musica’ya enstrümanının ürettiği derin tınıyı anlatıyor.
“Bir yandan bana ritmik özlülük sağlayan ama orkestra sesine her zaman homojen bir şekilde karışan bir ses. Bu kalp atışını her zaman tıslayabilirsiniz. Orkestradaki enstrümanların seslerine karıştığında – bu benim için Viyana sesidir. gibi göğsümü sardığını, kalbime ve ruhuma dokunabildiğini.”
Sürekli mükemmellik arayışı
19. yüzyıldan beri, orkestranın sürekli mükemmellik arayışı, orkestranın evi olan Viyana Musikverein’da şekillendi.
Froschauer, konser salonunun orkestrasının kendine özgü tarzını kullanmasına nasıl yardımcı olduğunu anlatırken, “O sesi – unutmamalıyız – 1875’te orkestramızda olayınız, Verdi ile operada çalardınız. Musikverein’e gitti ve Richard Wagner ile çaldık – ve bunların hepsini bizim sound’umuzu çaldık. Ve bu ses hep kaldı. Nesilden nesle hiç konuşmadan aktarıyoruz.”
Efsanevi maestro ve piyanist Daniel Barenboimorkestra ile ilişkisi çok eskilere göre.
Orkestrayla ilk kez 60’larda Salzburg’da çalmıştım. Orada, topluluk olarak çalan 60, 70 müzisyenle bulunduğu piyanonun başında oturuyordum. Birlikte olmak ve birlikte oluşturmakla ilgiliydi. Ve bu gerçekten bir rüyaydı.”
“Manevi olarak birlikte”
Ama kendine özgü tarzıyla dünya çapında beğeni toplayan büyük orkestralardan birinin parçası olmak nasıl bir duygu?
“İnsanlara müzisyen olarak söylediğinizde burada özel bir his var, sizi çok ciddiye alıyorlar. ‘Ben bir müzisyenim’ dediğiniz ve insanların size ‘yaşamak için başka ne yaptığını’ sorduğu başka yerdeki gibi değil” diyor Dervaux gülerek.
Ottensamer aynı fikirde olarak ekliyor: “Tabii ki Viyana, aldıkları gibi, dünya çapında bir müzik krallığı ve bu varlıklar, bu önem, burada yaşadıklarını yöneten, ama aynı zamanda bir zamanda olarak şehrin bütün kültürü de yüce ve bu nedenle Burada çok önemli olduğu için çok özel bir şey yaptığınız hissine kapılıyorsunuz.”
Barenboim, Musica’yı şu şekilde anlatıyor: “Viyana ve tüm Avusturya, Viyana Filarmoni Orkestrası ile gurur duyan ve bence bu çok önemli.
“Orkestra eşsiz kelimedir. Oynadıklarında bir oluyorlar ve bu her şeyi şekillendiriyor… ve bu en önemli – birlikte – ruhsal olarak, birlikte.”
